هنرزندگی....

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست

هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود

صحنه پیوسته به جاست

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

چوب خدا؟؟

همه ...

همیشه ...

از چوب خدا ترسوندنمون !!!!

ولی

حتی یک نفر هم به بوسه خدا امیدوارمون نکرد !!!!

ماه..

دیدن روی تو در خویش ز من خواب گرفت

آه از آیینه که تصویر تو را قاب گرفت

خواستم نوح شوم، موج غمت غرقم کرد

کشتی‌ام را شب طوفانی گرداب گرفت

در قنوتم ز خدا«عقل» طلب می‌کردم

«عشق» اما خبر از گوشه محراب گرفت

نتوانست فراموش کند مستی را

هر که از دست تو یک قطره می ناب گرفت

کی به انداختن سنگ پیاپی در آب

ماه را می‌شود از حافظه آب گرفت؟!

فاضل نظری

بهترین معلم...

زندگی معلم بزرگی است . درس هایی می آموزد که در هیچ کتابی نیست و در هیچ دانشگاهی تدریس نمی شود . آنها که به کتاب ها و نوشته ها بسنده کردند و مغرور شدند از درس های بزرگ زندگی محروم شدند و                                                                 بسیار آسیب دیدند .

عمر گران...

اگر انسانهــا بداننـــــد کــه فرصتـــــ باهمـــ بودنشان چقــدر محـــدود استــــ...

محبـــتشان...

نامحـــدود میـــــشود ...

سکوت وگذر زمان....

برای تمام دردها دو علاج وجود دارد :

  گذر زمان

و

سکوت

زندگی کوتاه است....

و چقدر دیر می فهمیمـــ...

که زنـــــدگی

همیــن روزهاییستـــــ که منتظـــر گذشتـــنش هستیــمـــ...

همان بیرون بمانند

برایم مهم نیست از بیرون چگونه به نظر می آیم...

کسانی که درونم را می بینند برایم کافیند...

برای آن هایی که از روی ظاهرم قضاوت میکنند حرفی ندارم...

با خود می گویم بگذار همان بیرون بمانند...

شاد..

از انسانها غمی به دل نگیر ؛ زیرا خود نیز غمگین اند

 با آنکه تنهایند ولی از خود میگریزند

زیرا به خود و به عشق خود و به حقیقت خود شک دارند؛

پس دوستشان بدار اگر چه دوستت نداشته باشند...!

روزهای کودکی...

«باز باران٬ با ترانه

میخورد بر بام خانه»

خانه ام کو؟ خانه ات کو؟

آن دل دیوانه ات کو؟

روزهای کودکی کو؟

فصل خوب سادگی کو؟

یادت آید روز باران

گردش یک روز دیرین؟

پس چه شد دیگر٬ کجا رفت؟

خاطرات خوب و شیرین

کوچه ها شد، کوی بن بست

در دل تو٬ آرزو هست؟

* * *

کودک خوشحال دیروز

غرق در غمهای امروز

یاد باران رفته از یاد

آرزوها رفته بر باد

* * *

باز باران٬ باز باران

میخورد بر بام خانه

بی ترانه ٬ بی بهانه

شایدم٬ گم کرده خانه